01 Nisan 2019

Arkamızda bıraktıklarımızdır hayat ve arkada bıraktıklarımızdır ölüm. Ansızın geldiğinde daha yapacak çok işimiz vardır. Ya da fark ettirir bazan geleceğini.

Bir resmin, bu yorgun zihnimdeki yansımalarını paylaşıyorum bu hafta. Bir ırmağın kıyısındaki bir oturağın hatırası. Bir ölümlünün hatırasına bağış yapan ölümlü eşinin, çocuklarının, yakınlarının bir başka ölümlüye olan özlemlerinin yansımasıdır bu. Sonsuz kalabilme arzusunun sonlu dünyadaki sonlu insanoğluna galip gelmesidir bu. İyi izler bırakarak gidelim bu ölümlü dünyadan. Hiçbir hatırayı incitmeden, narin ve kibarca ayrılalım. Ağız dolusu kabalık, küfür, rencide edici söz cehenneme gitsin. Naif kelimeler, latifeler, tüm incelikler ve hassas ruhlar cennete …

Bu dünyaya kimseyi incitmemesi için getirilmiş ve görevini kusursuz yapan kullarla bir gün bir gölge altında buluşmak dileğiyle.

Yorum yapılmamış »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

Leave a comment

İsim (required)

Mail (will not be published) (required)

İnternet sitesi