23 Haziran 2020

Kendi kendime hesap ederken bulduğum bir yaklaşımımı paylaşmak istiyorum bu hafta. İçinden geçtiğimiz bu bize yabancı gelen Covid-19 günlerinde kendi bakışımla ilgili bir tespit bu. Bu tespitin bir kendi yaklaşımımla ilgili bir boyutu, bir de benim dışımdaki dünyaya bakan bir boyutu var.

Kendi tarafımla ilgili olan gözlemimde bulduğum gerçek şu ki; kişinin kendisi ve Allah dışında, insanın hayatında aslında ‘sağlam basacak’ bir mefhumun bulunabileceğini, varlığını kabullenememiş olduğumdur. Ne annesi, ne eşi, ne işi, ne babası, ne çocuğu … Hiçbiri bir dayanak değil.

Diğeri de benim dışımda kalan dünyanın dayanakları. Ne insanlar gördüm garantici. Attığı her adımı sağlam atan, en iyisini yediğini zanneden, en iyi duvar boyasını bulmak için haftalarca araştıran, şimdilerde YouTube’da sıkça gördüğümüz toplu iğne alırken, toplu iğnenin üstüne çıkıp yarım saatlik deneme sürüşü yapan ‘meraklı’ kişilikler görüyoruz hep birlikte. İşte bu yazıyı bana yazdıran topluluk bu. Allah korona virüsünden razı olsun. İşte o toplu iğneye binip de test sürüşü yapan kitlenin şu günlerdeki zımparalanan, bir oraya bir buraya savrulan ‘daimi’ belirsizlik depresyonlarını izlememe sebep olduğu için Allah korona virüsten razı olsun. Ayaklarının altındaki o ‘sağlam bastıkları’, ‘çok bilmişlik’ zemininin nasıl da kaydığını, kayabileceğini gördüklerindeki verdikleri, gözüne ışık tutulan tavşanımsı tepkileri beni güldürüyor. Tabii ki bu tebessümümün asıl sebebi, benim de kemalâtımı tamamlayamamış olmamdır. Bu depresyonlarına sebep olan belirsizliklerle ilgili daha önce de paylaştığım yorumlar [1], bu yazıdaki görüşlerime de referans olmuş olabilir. Bu his, toprağa ‘sağlam bastığını’ düşünen kişinin ayaklarının altındaki toprağın kayması hissidir.

O toprağı, o kayan toprağı, doğumumdan bu yaşıma kadar hiçbir zaman ayağımın altında hissetmediğim için bir türlü benimseyemedim belki de bu toplu iğne testlerini. Olsun. Havada olup, her an düşme tehlikesi yaşayıp uyanmak daha güzel.

[1] http://dusyolculari.com/?p=548

Yorum yapılmamış »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

Leave a comment

İsim (required)

Mail (will not be published) (required)

İnternet sitesi